"Bardzo intensywny, ciekawy i gęsty spektakl, daleko wykraczający poza teatr tańca. Pełen słów i urzekających scen tanecznych, nawiązujący celnie do współczesności, bardzo publicystyczny. I w sposób wielowymiarowy opowiadający o Polsce. Znakomicie pomieścił polskie fobie, bolączki, mity, dotknął tematów tabu, sięgnął po nieoczywiste środki."
Monika Żmijewska, Gazeta Wyborcza

"Podważając to, co niepodważalne i dystansując się wobec narodowych świętości, artyści zadają niełatwe pytania i prowokują. To niezwykle cenna okazja, którą dziś daje nam tylko sztuka, by nie pozostawać bezkrytycznym uczestnikiem, ale odważnie podejmować refleksję, nie przyjmując na wiarę tego, co podsuwa nam dziś rynek idei. […] Jeśli chcemy dosięgnąć realu, powinniśmy być gotowi na tę trudną konfrontację."
Joanna Sarnecka, portal taniecpolska.pl

"kosmopolityczny bigos, dekonstruujący narodowe symbole, drwiący z wzniosłych wartości i ideałów, a przy tym okraszony brytyjskim humorem. […] Tancerze występujący w spektaklu nie mają łatwego zadania, ale doskonale radzą sobie z wymagającym scenariuszem – zarówno tanecznie, jak i aktorsko."
Magdalena Mirkut-Majeranek, Dziennik Teatralny

"Teatr Rozbark może nie wyważa drzwi tańcem współczesnym, za to w zestawieniu ze słowem – robi niesamowite wrażenie."
Jerzy Doroszkiewicz, Kurier Poranny